|
|
|
|
Fotonummer | : | 00340 | ||
---|---|---|---|---|
Titel | : | Sabotage: ontsporing van trein | ||
Plaats/dorp | : | Zieuwent | ||
Adres | : | |||
Datering | : | 1944 | ||
Bijzonderheden | : | In 1944 heeft de ondergrondse onder leiding van Hendrik Wieggers (Olpat) in het Kalverbrook een trein laten ontsporen. Later werd daar vlakbij een onderkomen gemaakt voor de Duitse soldaten die de spoorlijn moesten bewaken; in Zieuwent e.o. bekend als de bunker van Fokke en Aeltje. Naast Hendrik waren de volgende onderduikers erbij betrokken:
"Wir wollen den Bauer!" “Aufstehen! Wir wollen den Bauer!" Met deze kreet en gestamp van laarzen wordt de familie Dorus ten Have (Kaasterdorus) aan de Grensweg in Zieuwent op een zeer vroege wintermorgen gewekt. “Aufstehen!" Om de bevelen kracht bij te zetten wordt er met geweerkolven op deuren en vensters gebeukt. Verschrikt maakt vader ten Have even later de deur open en staat oog in oog met een Duitse officier die in zijn kielzog nog een achttal manschappen mee naar binnen neemt nadat vader ten Have op grove manier de keuken is ingeduwd. Daar in de keuken, waar moeder ten Have verschrikt en ontdaan bij de tafel staat, begint het geschreeuw van de officier opnieuw. De familie ten Have snapt in eerste instantie niet wat de oorzaak van de opwinding is; maar zoetjesaan wordt hen duidelijk wat de met hakenkruizen en meer "Duitse kentekens" uitgedoste officier bedoelt met "den entgleisten Zug": op het spoorvak Ruurlo-Lievelde, op enkele honderden meters daar vandaan, schijnt een trein ontspoord (de officier en z’n manschappen waren passagiers op deze "nachttrein"). En omdat de mensen, die zojuist op niet al te vriendelijke manier gewekt zijn, daar niet zo ver vandaan wonen, zullen die wel meer van de zaak weten. Door al het kabaal zijn de kinderen ook gewekt en komen met verschrikte ogen in de keuken, zich zoveel mogelijk verstoppend achter moeder. De dreigementen worden steeds feller, de officier wil vader ten Have blijkbaar tot een bekentenis dwingen; maar hij weet echt van niets. Dan worden er krassere maatregelen genomen; men duwt vader tegen een muur, een geweerloop dreigend op hem gericht; in paniek grijpt moeder deze geweerloop vast en duwt die weg uit de richting van vader, bang als ze is dat hij in eigen huis wordt neergeschoten. De kinderen huilen, moeder huilt, de hond gaat tekeer, ’t is een en al paniek, de rust op deze vroege morgen is toch wel danig verstoord. Tenslotte eindigt de scheldtirade van de officier en schijnt hij weer wat bij zinnen te komen. Hij gaat overleg plegen met zijn manschappen die de hele affaire van de treinontsporing nogal laconiek opnemen. Het resultaat van de bespreking wordt daarna aan vader duidelijk gemaakt: hij moet de officier en zijn manschappen naar het N.S. station in Lievelde brengen. Het paard wordt aangespannen en de wagen voorzien van zitmogelijkheden: wat kisten en planken zodat de "Herren" toch nog enigszins comfortabel de reis naar Lievelde kunnen maken. Voor de achterblijvers wordt het een zeer spannende dag. Moeder is bang, misschien wel bijna overtuigd, dat haar man niet terug zal komen, dat de Duitsers zich alsnog op hem zullen wreken. Die overtuiging wint steeds meer veld als hij in de loop van de dag niet terugkomt; tientallen malen kijkt ze door het raam naar buiten, in de richting waarin hij ’s morgens heel vroeg al vertrok. Als het gaat donkeren, slaan spanning en verdriet echter toch nog om in blijdschap; in de verte ziet ze een paard met wagen naderen, nee, het kan niet missen, ze ziet het duidelijk, het is hun paard, gelukkig.. Wie of wat er wel de oorzaak van was dat deze trein ontspoorde in het Grolseveld? De ondergrondse zou door de N.S. worden getipt als een munitietrein dit baanvak passeerde; de bedoeling was deze trein dan te laten ontsporen door een stuk rail - de buitenrail in een bocht - los te draaien. Maar de tip van de N.S. uitbleef, gingen de mensen van de ondergrondse op een gegeven moment min of meer te werk naar eigen goeddunken. Bij deze ontsporing raakte één Duitse militair dusdanig gewond dat hij in een ziekenhuis moest worden opgenomen. Gelukkig vielen er geen doden, de actie van de ondergrondse had in dat geval mogelijk verstrekkende gevolgen kunnen hebben. |
||
Fotograaf | : | |||
Collectie | : | |||
Categorie | : | 2e Wereldoorlog | ||
Subcategorie | : | |||
Gebeurtenis | : | |||
Medium | : | Foto zwart-wit | ||
Google Map | : |
Bovenstaand beeld kan men zelf aanpassen (onder meer in- en uitzoomen). Refresh de pagina (F5) om het oorspronkelijke beeld weer te verkrijgen. Klik op het vierkantje rechtsboven om de afbeelding vergroot weer te geven. |
||
|
||
Record aangepast: 11 februari 2023